Πολιτιστικό πρόγραμμα «ΝΟΣΤΟΣ»
Υπεύθυνη καθηγήτρια Ταρασίδου Μαρία – ΠΕ07
Άρθρο από τη μαθήτρια Χατζησαββίδου
Ελένη – Γ4
(Εποικοδομητικές Δράσεις για το σχ. έτος 2012-13)
Φέτος στο πλαίσιο των σχολικών
δραστηριοτήτων δραστηριοποιήθηκε η ομάδα του πολιτιστικού προγράμματος με θέμα «ΝΟΣΤΟΣ», που αφορούσε την μετανάστευση των κατοίκων
της περιοχής μας, στα χρόνια κυρίως των παππούδων μας, τις δεκαετίες δηλαδή του
1960 και 1970.
Στην ομάδα αυτή συμμετείχαν 30 παιδιά από το 2ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών και μέσα
από την συνεργασία, κατάφεραν να
ολοκληρώσουν και να εξετάσουν από κάθε οπτική γωνία το συγκεκριμένο θέμα .
Δουλεύοντας, όλοι μαζί αρμονικά και δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο για την καλύτερη
δυνατή απόδοση της συγκεκριμένης εργασίας, προχώρησαν σε διαφορές
δραστηριότητες και παρά τον χρόνο και την αφοσίωση που απαιτούσαν τις έφεραν
εις πέρας.
Κατά την διάρκεια του προγράμματος
αυτού οι μαθητές δημιούργησαν ερωτηματολόγια που απαντήθηκαν από την πλειοψηφία
των μαθητών του σχολείου μας και πήραν
συνεντεύξεις από πρώην μετανάστες που ζουν στην περιοχή μας. Τα συμπεράσματά
μας συγκεντρώθηκαν και καταλήξαμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο λοιπόν, η Ελλάδα βιώνει την τραγικότερη
περίοδο της ιστορίας της. Ανεργία, κοινωνική ανασφάλεια, ανέχεια μαστίζουν
κυρίως τα κατώτερα οικονομικά στρώματα (εργάτες και αγρότες) του ελληνικού
πληθυσμού. Διέξοδο για τους περισσότερους που δυστυχούσαν, η μετανάστευση.
Έλληνες λέγεται πως υπάρχουν σε κάθε
γωνιά της γης. Ανάμεσα στους μαθητές του σχολείου μας βρήκαμε κάποιους που
είχαν σχέση με μετανάστες σε πολύ γνωστές μας χώρες, όπως Ο Καναδάς οι Ηνωμένες
πολιτείες της Αμερικής, η Αυστραλία, η Γερμανία, η Σουηδία αλλά και άλλους που
είχαν συγγενείς στην Αργεντινή ή την Σαουδική Αραβία.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των απαντήσεων
όσων ρωτήσαμε, για τον λόγο που τους
οδήγησε στην μετανάστευση ήταν οι οικονομικοί λόγοι και ακολούθησαν οι
σπουδές και οι κοινωνικοί λόγοι. Υπήρχαν όμως και απαντήσεις που μας ξάφνιασαν, όπως ο η αγάπη για ένα πρόσωπο που
μπορεί να οδηγήσει κάποιον να ζήσει σε μια ξένη χώρα και να την κάνει πατρίδα
του.
Οι περισσότεροι στην ομάδα που
ερευνήσαμε, έφυγαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970, πριν συμπληρώσουν τα 25
τους χρόνια, μόνοι χωρίς την οικογένειά τους, η οποία όμως τους ακολούθησε
αργότερα και έμειναν στην ξενιτιά
περισσότερο χρόνο από όσο υπολόγιζαν αρχικά.
Φθάνοντας στην ξένη χώρα
αντιμετώπισαν μύριες όσες δυσκολίες όπως η γλώσσα που ήταν άγνωστη. Θα ζήσουν
ομαδικά σε μικρά δωμάτια, θα δουλέψουν κάτω από σκληρές συνθήκες για να
εξοικονομήσουν χρήματα, τα οποία στέλνουν στις οικογένειές τους. Οι
περισσότεροι κατέφυγαν σε άλλους έλληνες, συγγενείς ή όχι που βρίσκονταν
ήδη εκεί, για να βρουν σπίτι, δουλειά,
στήριξαν ο ένας τον άλλο και στηρίχθηκαν ο ένας στον άλλο για να παρηγορηθούν
τις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς.
Οι περισσότεροι από τους συντοπίτες
μας που μετανάστευσαν την εποχή εκείνη στις χώρες της Ευρώπης, γύρισαν με τις
οικογένειές τους μετά από κάποια χρόνια πίσω στον τόπο μας, φέρνοντας μαζί τους
νέες ιδέες, απόψεις τις επιρροές που δέθηκαν από την χώρα στην οποία βρέθηκαν.
Άλλοι που είχαν πάει σε πιο μακρινούς τόπους όπως η Αυστραλία και η Αμερική
παραμένουν έως και σήμερα εκεί, τους
λέμε απόδημους έλληνες. Παρά το γεγονός ότι δεν έγινε μέχρι σήμερα συστηματική
απογραφή των απόδημων, υπολογίζεται ότι 5.000.000 Έλληνες βρίσκονται
διασπαρμένοι σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας. Τα 3.000.000 από αυτούς
υπολογίζεται πως ζουν στην Αμερική.
Στην Ελλάδα λοιπόν που κάθε σπίτι
σχεδόν έχει και κάποιο ξενιτεμένο, βρήκαν καταφύγιο ψάχνοντας για μια καλύτερη
ζωή άλλοι άνθρωποι από γειτονικές ή και πιο μακρινές χώρες. Η χώρα μας αποτελεί
έναν από τους πρώτους προορισμούς των μεταναστών από τον Τρίτο κόσμο στην
Ευρώπη. Έχουν τις δικές τους συνήθειες, τη δική τους κουλτούρα, τη δική τους
διαδρομή, κοπιάζουν και ονειρεύονται στην χώρα μας όπως κόπιαζαν και ονειρεύονταν κάποτε και οι
μετανάστες που έφευγαν από την χώρα μας.
Επιπλέον μέσα στα πλαίσια του
προγράμματος συγκεντρωθήκαμε πολλές φορές ώστε να καταφέρουμε να οργανώσουμε με
τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα αυτά αλλά και για να προτείνει ο καθένας τις
ιδέες του ώστε αφού ακουστούν όλες οι εναλλακτικές στο τέλος να επιλεχτεί η
καλύτερη .
Τέλος πραγματοποιήσαμε μια εκδρομή
στο ΚΠΕ Ανατολικού Όλυμπου στον
Π. Παντελεήμονα όπου οι μαθητές ενημερώθηκαν για τους λόγους και της
επιπτώσεις της μετανάστευσης των κατοίκων του χωριού, τις σχέσεις που έχουν
σήμερα οι μετανάστες του χωριού με τον τόπο τους και είχαν την ευκαιρία να
έρθουν σε επαφή με μετανάστες που μίλησαν για τις εμπειρίες τους. Πολύ
συγκινητική ήταν η παρουσία ενός κατοίκου του χωριού , μεγάλου σε ηλικία που
μας αφηγήθηκε την ιστορία του τόπου του και μας μετέφερε με γλαφυρό τρόπο τις
εμπειρίες των συγχωριανών του που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν.
Ο «ΝΟΣΤΟΣ» λοιπόν ήταν μια πολύ
ενδιαφέρουσα δραστηριότητα για τα τους μαθητές αφού συνδύασε ψυχαγωγία
,ενημέρωση ,μόρφωση και μάθηση και ξέφυγε από τα τυπικό διδακτικό πρόγραμμα που
ισχύει για τα περισσότερα σχολεία δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να
γνωρίσουν κάτι καινούργιο που σίγουρα είναι πιο κοντά στα «θέλω» τους .Έτσι
λοιπόν μέσα από την άψογη συνεργασία μαθητών και καθηγητών επιτεύχθηκε ο
αρχικός στόχος του ΝΟΣΤΟΥ και οι μαθητές γνώρισαν τι θα πει ξενιτιά εκτιμώντας
την δυνατότητα που έχουν να διαμένουν στην παρτίδα τους κάτι που ως τώρα
θεωρούσαν δεδομένο .Σίγουρα με αυτήν την εμπειρία όλοι ήρθαν πιο κοντά στις
παραδόσεις ,θυμήθηκαν και δέθηκαν με το παρελθόν τους.
Με εκτίμηση από τους συμμετέχοντες
της περιβαλλοντικής ομάδας «ΝΟΣΤΟΣ»
