Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Σκέψεις μαθητών με αφορμή τις Γιορτές που πέρασαν




Όλα διδάσκονται. Ακόμη και η Αγάπη, όπως υποστηρίζει ο Μπουσκάλια. Η θεωρία σ'αυτό το μάθημα οφείλει να γίνεται πράξη καθ' όλη τη διάρκεια του Έτους και όχι μόνο στις Γιορτές... καθ' όλη τη διάρκεια της Ζωής μας.
Το πιο πολύτιμο δώρο μας ο Χρόνος που προσφέρουμε, η Σκέψη μας που γίνεται Πράξη, ένα Φιλί, μία Αγκαλιά κι ένα Χαμόγελο.

Οι μαθητές σκέφτονται, σχολιάζουν και γράφουν με αφορμή εργασία στο μάθημα της Πληροφορικής, όπου σχεδιάσαμε Κάρτες Χριστουγέννων ή μάλλον ΖΩΗΣ:

Βιργινία Β' τάξη: 
Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν να είναι ευτυχισμένοι. Οι γιορτές δίνουν χαρά κυρίως  σε άτομα που έχουν οικονομικές ανέσεις και όχι σε ανθρώπους που σκέφτονται καθημερινά πως μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες συνθήκες ζωής. Κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν λόγο πείνας πολλοί άνθρωποι. Δεν αρκεί να  ευαισθητοποιηθούμε μόνο τώρα που έχουμε γιορτές και να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε σε ανθρώπους που το αξίζουν πραγματικά. Εμείς μπορούμε να αρκεστούμε σε ό,τι έχουμε, γιατί σίγουρα έχουμε περισσότερα από τους άπορους που βρίσκουν καταφύγιο στους δρόμους των πόλεων χωρίς ασφάλεια και προφύλαξη από το κρύο. Μην τους προσπερνάτε γιατί θα υπάρξουν εφιαλτικές μέρες που θα βρεθούμε κι εμείς στη θέση τους και τότε δεν θα μας βοηθάει κανείς. Προσφέρετε λοιπόν όλοι για να δείτε την πραγματική ευτυχία της ζωής.

Χριστίνα Β' ταξη:
Κάθε Χριστούγεννα είναι διαφορετικά για κάθε άνθρωπο συνήθως τα γιορτάζουμε σπαταλώντας άσκοπα λεφτά…
Σήμερα αποφάσισα αν κάνω μια βόλτα να χαρώ κι εγώ τα δικά μου Χριστούγεννα.
Καθώς προχωρούσα είδα οικογένειες με σκυμμένο  το πρόσωπο με βουρκωμένα μάτια.
Να μην έχουν να φροντίσουν τον εαυτό τους…
Μα σκέφτηκα από μέσα μου αυτή δεν έχουν τα δικά τους Χριστούγεννα..
Αργά, αργά τους πλησίασα, μα με απόφυγαν.. φοβήθηκαν.. Μα όχι δεν το έβαλα κάτω.
Όλοι δικαιούντα τα δικά τους Χριστούγεννα ….
Μα πώς να τα καταφέρω μόνη μου και όλο αυτοί με τους ανθρώπους που δεν νοιάζονται για κανέναν και κοιτάνε να περάσουνε τα Χριστούγεννα σαν βασιλιάδες.
Είναι γελοίο…
Όμως όχι, άμα ενωθούμε σαν μια γροθιά θα τα καταφέρουμε να σώσουμε πολλούς ανθρώπους….
Μετά από λίγες μέρες, ακούγοντας όλοι τα λόγια ενός κοριτσιού που σκεφτόταν, κάτι άλλαξε.
Τους ευχαριστώ που βοήθησαν αλλά μετά από δεκατέσσερις μέρες σταμάτησαν να νοιάζονται. Δεν μπορώ να καταλάβω οι άνθρωποι αυτοί δεν υποφέρουν μόνο δεκατέσσερις μέρες.

Βαρβάρα Β' τάξη:
Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή χαράς όπου όλοι είμαστε αγαπημένοι και βοηθάμε του άλλους. Όταν  όμως περνάνε τα Χριστούγεννα γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα? Να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη ή να είμαστε όλοι αγαπημένοι και ενωμένοι. Αυτό ονομάζεται υποκρισία, δηλαδή αν βοηθήσεις τους ανθρώπους που χρειάζονται φαγητό τα Χριστούγεννα δεν θα το χρειάζονται και μετά τις γιορτές ?Είναι ένα πολύ άσχημο γεγονός αυτό το ότι οι άνθρωποι έχουν αυτά τα συναισθήματα μόνο στις γιορτές, ειδικά τα Χριστούγεννα. Στις γιορτές δείχνουμε όλοι χαρούμενοι σαν να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είναι  πραγματικό αυτό το συναίσθημα όμως? Η αλήθεια είναι πως όχι, μετά τις γιορτές όλοι επιστρέφουν στην πραγματικότητα είτε χαρούμενοι, είτε δυστυχισμένοι, συνήθως δυστυχισμένοι αφού πλέον δεν είναι θαμπωμένοι από την γιορτή και καταλαβαίνουμε τι περνάμε πραγματικά. Κάθε μέρα πρέπει να Χριστούγεννα, να είμαστε χαρούμενοι ενωμένοι και φιλάνθρωποι.
 
Γιώργος Β' τάξη:
Τώρα που είμαστε στην εκπνοή της χρονιάς φυσικά έρχονται οι «γιορτές» και επικρατεί ένα κλίμα «χαράς» και «ελεημοσύνης» σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι αγοράζουν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς  όπως δώρα, δέντρα, ρούχα, ζαχαρωτά, γλυκά και φυσικά «λίγα τρόφιμα για τους φτωχούς» όπως τα αποκαλούν οι περισσότεροι.  Όμως οι «φτωχοί» υπάρχουν όλη τη χρονιά και λίγοι  προσφέρουν τρόφιμα ή ελεημοσύνη τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.  Ας θυμόμαστε πως πάντα είναι εποχή για φιλανθρωπία και προσφορά, γιατί πάντα υπάρχουν άνθρωποι που τη χρειάζονται.

Παναγιώτης Β' τάξη:
Σήμερα είναι η αλήθεια ότι η Ελλάδα περνάει μια δύσκολη εποχή. Βέβαια τα αποτελέσματα της είναι ορατά. Πρέπει να κάνουμε κουράγιο και να σιωπάμε και να υποφέρουμε? Ή πρέπει να κάνουμε μια δύναμη και να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί όλες τις δυσκολίες?
Ό,τι και αν είναι θα περάσει. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε ενωμένοι, όλοι μαζί. Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε.
 Τώρα βλέπουμε για λίγες μέρες να γίνονται δωρεές μικρές και μεγάλες, από τους ανθρώπους για να δείξουν ότι ενδιαφέρονται. Μετά όμως? 

Χρυσούλα Β' τάξη:
…Και ξαφνίκα τα Χριστούγεννα βγαίνει όλη η συμπόνια, η φιλανθρωπία, η υποτιθέμενη ανθρωπια και αγάπη για τον συνανάνθρωπο, και μέτα γυρίζουμε στην παγωνιά μας… Ας ξεφυγουμε απο αυτο! Ειμαστε άνθρωποι και παντα οι άνθρωποι θα μας χρειάζονται… Θα χρειάζονται βοήθεια όλο το χρόνο,όχι μόνο τις γιορτές… ας τους ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ!!!...ΠΡΕΠΕΙ...
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προτάσεις, Εντυπώσεις, Συμβουλές... Η κατάθεση της γνώμης σας θα μας βελτιώσει!